บุคคลสำคัญทางดาราศาสตร์

นักดาราศาสตร์เอกของโลก

 นานหลายพันปีที่มนุษย์เฝ้าสังเกตการเคลื่อนที่ของดวงดาวและพยายามค้นหากฏเกณฑ์ต่างๆของ
เอกภพ เกิดเป็นทฤษฎีทางดาราศาสตร์พัฒนากันมาโดยลำดับ แม้มนุษย์เพิ่งจะเริ่มต้นศึกษา ดวงดาวอย่างเป็นวิทยาศาสตร์จริงจังเพียงระยะสั้นๆราว ๒๐๐ ปี ที่ผ่านมาก็ตาม แต่ชนรุ่นหลัง ควรขอบคุณบรรพบุรุษ เหล่านักปราชญ์ ผู้ถ่ายทอดมรดกทางปัญญาให้มนุษย์หาญกล้าอธิบายถึง ความเป็นไปในจักรวาลได้ ดังเช่นทุกวันนี้

อริสโตเติล

อริสโตเติล ( 350 ก่อนคริสตกาล )
     นักปรัชญาชาวกรีก เสนอทฤษฎีโลกเป็นศูนย์กลาง (Geocentric) คือโลกเป็นศูนย์กลางของเอกภพ มีดาวเคราะห์ ดวงอาทิตย์ และดาวฤกษ์ เคลื่อนที่ไปรอบโลก

นิโคลัส โคเปอร์นิคัส

นิโคลัส โคเปอร์นิคัส ( ค.ศ. 1473-1543 )
     นักดาราศาสตร์ชาวโปแลนด์เสนอทฤษฎีดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง (Heliocentric) คือดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ โลกและดาวเคราะห์โคจรรอบ ดวงอาทิตย์เป็นวงกลม

กาลิเลโอ กาลิเลอี

กาลิเลโอ กาลิเลอี ( ค.ศ. 1564-1642 )
     นักคณิตศาสตร์ชาวอิตาเลียน ประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ส่องสังเกต วัตถุท้องฟ้า ค้นพบสิ่งแปลกใหม่มากมาย อาทิ ได้พบว่า ดาวศุกร์ ปรากฏเป็นเสี้ยว พบจุดบนดวงอาทิตย์ พบวงแหวนของดาวเสาร์ พบดวงจันทร์ 4 ดวงใหญ่ของดาวพฤหัสบดี และสนับสนุน ทฤษฎีของโคเปอร์นิคัส แต่สิ่งค้นพบและความคิดใหม่ไม่เป็น ที่ยอมรับของชาวคริสต์ จึงถูกจำขังตลอดชีวิต

โจฮันส์ เคปเลอร์

โจฮันส์ เคปเลอร์ ( ค.ศ. 1571-1630 )
     นักคณิตศาสตร์และนักดาราศาสตร์ชาวเยอรมัน ผู้สนับสนุนทฤษฎีของ โคเปอร์นิคัส และค้นพบกฏการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์รอบดวงอาทิตย์ เป็นรากฐานสำคัญของวิชาดาราศาสตร์

เซอร์ ไอแซก นิวตัน

เซอร์ ไอแซก นิวตัน ( ค.ศ. 1643-1727 )
     ผู้นำโลกเข้าสู่ยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม โดยการเสนอกฏแห่งความโน้มถ่วง
และ การเคลื่อนที่ของวัตถุ ที่สามารถอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆบนโลก จนไปถึงการโคจรของดาวเคราะห์รอบดวงอาทิตย์ได้

เอ็ดมันด์ แฮลลีย์

เอ็ดมันด์ แฮลลีย์ ( ค.ศ. 1656-1742 )
     ผู้ศึกษาดาวหางแฮลลีย์ และพิสูจน์ว่า ดาวหางคือสมาชิกหนึ่งในระบบสุริยะ ที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ และมีพฤติกรรมเป็นไปตามกฏของแรงโน้มถ่วง เช่นเดียวกับดาวเคราะห์ทั้งหลายและได้เสนอผลการศึกษาเกี่ยวกับดาวหาง

อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์

อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ( ค.ศ. 1879-1955)
     ผู้ปฏิวัติความคิดเดิมและนำวิทยาศาสตร์เข้าสู่ยุคอะตอม โดยเสนอว่า แสงเดินทางเป็นเส้นโค้งในอวกาศ และเชื่อว่าทุกสิ่งในเอกภพมีการ เคลื่อนที่ ไม่มีสิ่งใดอยู่นิ่งโดยสัมบูรณ์การเคลื่อนที่และเวลาจึงเป็น สิ่งสัมพัทธ์ ที่ยังคงความลึกลับอยู่จนบัดนี้
ผู้คิดค้นสูตรแห่งจักรวาล E = mc²
เมื่อเนื้อสาร m กลายเป็นพลังงาน E และ c
คือ อัตราเร็วของแสงสว่างในอวกาศ ที่มีค่าคงที่ทุกหนแห่งในเอกภพ

เอ็ดวิน ฮับเบิล

เอ็ดวิน ฮับเบิล ( ค.ศ. 1889-1953 )
     ผู้บุกเบิกการศึกษาเรื่องกาแล็กซี่และเสนอทฤษฎีว่าด้วยเอกภพขยายตัว
จากการสังเกตกาแล็กซีทั้งหลายกำลังเคลื่อนที่หนีห่างจากกันและกัน

 
ดวงหนึ่งที่มาให้ชาวโลกเห็นทุกๆประมาณ ๗๕ ปี

สตีเฟน ฮอว์คิง

สตีเฟน ฮอว์คิง ( ค.ศ. 1942- ปัจจุบัน )
     นักวิทยาศาสตร์แห่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผู้นำทฤษฎีพื้นฐานของ นักวิทยาศาสตร์รุ่นก่อนมาอธิบายความเป็นไปในจักรวาล โดยนำทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป ร่วมกับหลักกลศาสตร์ควอนตัม ของไอน์สไตน์ อธิบายถึงจุดเริ่มต้นของการระเบิดใหญ่
(Big Bang)และวาระสุดท้ายของหลุมดำ ( Black Hole )

http://www.rmutphysics.com/charud/specialnews/2/scientist/scientist6/astronomer.htm